خواندنیترین واکنشها به اوضاع بحرانزده یوونتوس آنهم در حالی که احوالات ایستا و رخوتزدهی این روزهای یووه، طرفداران این تیم را به شدت نگران کرده است، دورنمایی از عدم اشتراک نظر و تکثر دیدگاهها در خارج از این باشگاه را به تصویر میکشد.. از الساندرو آلتوبلی، زدنیک زمان، یورگن کلینزمن، جانفرانکو زولا، جورجو کیهلینی، فابیو کاپلو تا فرانکو کائوزیو، لهله ادانی، ماسیمو اورلاندو، ماسیمو برامباتی، جیجی مائیفردی 12 چهرهای هستند که وضعیت نابسامان این روزهای یوونتوس را تحلیل کردهاند. این ستارههای پیشین فوتبال جهان، مربیان نامدار، کارشناسان خبره و تحلیلگران فوتبال ایتالیا البته نظرات متفاوتی در این مورد دارند و هرچند شمار اندکی از آنها الگری را تبرئه میکنند اما بسیاری از آنها نگاهی سلبی نسبت به او دارند و البته عدهای دیگر نیز دامنه انتقاداتشان را تا سطح مدیران و مالکان باشگاه وسعت دادهاند. با هم مروری میکنیم به گفتههای این دوازده چهره:
Alessandro Altobelli
از ماندن الگری در یووه تعجب نمیکنم؛ به هر حال او دستاوردهای بزرگی با این تیم کسب کرده و نباید در موردش عجله کرد. معتقدم او باید همچنان در یووه بماند.
Zdenek Zeman
حتی اگر گواردیولا هم باشی وقتی برنده نمیشوی طبیعیست که همهچیز زیر سوال میرود. همه مشکلات الگری از آنجا نشأت گرفته که او لشکری از مصدوم و محروم در تیمش دارد. استنباطم این است که علیرغم باختهای یووه که جزئی ناگزیر از فوتبال هستند در نهایت این تیم به مسیر پیروزیهای همیشگیاش بازخواهد گشت.
Franco Causio
بهنظرم شاهد اتمام حرکت یک چرخه و نیازمند شروع حرکت چرخهای دیگر هستیم. مشکل بزرگ یووه در حالحاضر نیمکت کمبنیهاش است. با این همه نباید فراموش کرد کرد بازگشایی چرخهای جدید به این آسانیها نیز نخواهد بود.
Gianfranco Zola
شکستها و مشکلات یوونتوس در بازیهایش در این فصل من را غافلگیر کرده است. احترام فراوانی برای الگری قائلم و میپذیرم که غیبت بازیکنانی مثل کیهزا تأثیرگذار است اما این هرگز تمام حقیقت نیست. تیمی با پتانسیلهای یووه نمیتواند و نباید اینچنین «بـَد» باشد.
Lele Adani
او (اشاره به الگری) هیچ چیز در مورد تنیس، اسبدوانی، پینگپنگ و حتی فوتبال نمیدانــــد!
Giorgio Chiellini
نمیتوانم حدس بزنم که آیا یووه میتواند در پایان فصل به اسکودتو دست یابد یا نه اما این را خوب میدانم که شرایط پیچیده تیم باعث شده هر 7 روز شبیه 70 روز بگذرد. حقیقتاً تحلیل شرایط این روزهای یوونتوس آسان نیست. اوضاع یووه را همچنان به عنوان یک طرفدار دنبال میکنم و طبعاً از شرایط موجود نیز ناراحتم اما باور دارم که عبور از این روزها نیاز به «صبوری» دارد. موضوعات مختلفی (مثل مصدومیتهای ناخواسته و برخی از محرومیتها) وجود دارند که باعث شدهاند یووه در این شرایط قرار بگیرد. امیدوارم بعد از جامجهانی تیم بتواند عملکرد خوبی از خود نشان دهد و شمایلی از یک تیم قدرتمند را به نمایش بگذارد.
Fabio Capello
روی کاغذ یووه و اینتر انتخابها و حدسهای من برای قهرمانی این فصل بودند. بحرانها همیشه جدی هستند؛ چه اطراف یوونتوس باشد چه اکناف اینتر؛ نکته مهم، پیدا کردن بهترین و مناسبترین راهحل برای خروج از آنهاست. تعیینکننده بودن دو مسابقه بعدی یووه برای الگری، سوالیست که باید از مدیران یوونتوس پرسیده شود نه من! شخصاً امیدوارم یووه همچنان در اروپا پیشروی کند تا ویترین فوتبال ایتالیا در لیگ قهرمانان غنی بماند. در مورد سری A اما پیشبینی تیم قهرمان از الان دشوار است؛ در فتح اسکودتو چه شاهد حضور یک تیم شگفتیساز باشیم چه سایر مدعیان نباید این واقعیت را فراموش کنیم که 7 الی 8 تیم آماده وجود دارند که هر هفته میتوانند ردهبندی جدول را تغییر دهند.
Jurgen Klinsmann
با اینکه در 10 الی 15 سال اخیر گرایش علاقهمندان فوتبال در جهان به لیگ برتر بیشتر شده اما معتقدم سری A همچنان رقابتی و هیجانانگیز دنبال میشود. شخصاً همیشه از تماشای رقابتهای فوتبال در ایتالیا لذت میبرم. اوضاع نامساعد نهتنها برای یوونتوس برای سایر تیمها در لیگهای دیگر نیز پیش میآید. بحران چه برای اینتر، چه برای بایرن و چه برای یووه چندان غیر طبیعی نیست؛ تنها کار حفظ تمرکز، تغییر دنده و افزایش سرعت در مسیر است.
Massimo Orlando
به نظر من، مکس هرگز مربیِ درخشانی نبوده است! مدیران یوونتوس فکر میکردند مربیای با 5 قهرمانی در سری A میتواند در بازگشت دوبارهاش همه چیز را حل و فصل کند غافل از آنکه یک چرخه موفق به پایان حرکتش رسیده بود و باید طرحی نو درانداخته میشد؛ واقعیتــی که به آن اهمیت داده نشد. الگری شاید در مدیریت تیم متبحر باشد اما دقت به شیوه بازی تیمش نتایج چندان امیدبخشی به همراه ندارد. با این همه مقصر را نه او که مدیریت باشگاه یوونتوس میدانم.
Massimo Brambati
معتقدم الگری برای این یوونتوس مناسب نیست. این تیم نیاز به یک بازسازیِ اساسی داشت و واقعیت این است که او مربیای نیست که بتواند این انقلاب را در تورین رقم بزند. او البته در مدیریت تیمی قدرتمند و مملو از ستارهها توانایی قابلاتکایی دارد اما بیانکونری به تکنیسین دیگری نیاز داشت که بتواند روی مشکلات ساختاری و بازسازی تیم کار کند. شخصاً مقصر اصلی را نه الگری که مالکان باشگاه میدانم؛ آنها با انتخاب مدیرانی نامناسب، بیتجربه و فاقد صلاحیت مثل اریوبنه که اساساً با جهان فوتبال و سیستم مدیریتی آن آشنا نیستند، پویایی و فرصت بازسازی و پیشرفت را از کلیتِ ساختار تیم گرفتند.
Andrea Di Lella
در یک باشگاه فوتبال تمام اجزا میبایست با یکدیگر هماهنگ باشند. یک مدیر ورزشی در مواجهه با لیست خریدِ سرمربی، حتماً باید پارامترهای مالی ارائه شده توسط مدیرعامل باشگاه را با کیفیت فنی موردنیاز در تعادل نگه دارد. با احترام به انتخابهای مربیِ یووه اما کروبینی اساساً مدیر ورزشی خوبی نیست، چراکه بیش از آنکه در خدمت منابع باشگاه باشد در خدمت منافع مربی تیم بوده است. این بدترین شیوه است؛ چراکه وقتی مربی از تیم جدا شود، مواجهه با پیکرهای که با اعمالنظر مربی پیشین ساخته شده برای مربی بعدی یک معضل و موجودیایِ نامطلوب تلقی میشود. مثلاً در مورد پاردس که انتقال او با خواست مستقیم الگری صورت پذیرفته و البته تا بدینجا نیز هیچ چیز به تیم اضافه نکرده باید با قاطعیت پاسخ داده شود که بازیکنی با کیفیت چگونه قرار است یووه را همتطراز با رقبایش در اروپا قرار دهد؟ او به عنوان یک مدیر ورزشی با تجربه در این مورد، میبایست با آگاهی از ملاحظات اقتصادی باشگاه و با توجه به کیفیت بازیکن مطالبه شده از سوی سرمربی، پیش از هر چیز این پرسش را با الگری مطرح میکرد که چرا پاردس آری و روولا نه؟ فدریکو کروبینی انسان شریفیست و من از این حیث به او نمره A میدهم، اما در پست مدیریت ورزشی باشگاه یوونتوس او هرگز موفق نبوده و باشگاه نیازمندِ جدی به جایگزینی او با یک مدیر ورزشی کارآمد و کارآزمودهتر است.
Gigi Maifredi
تغییر الگری در صورت ادامه وضعیت نابسامان یووه از نظر تئوریک میتواند یک مواجههی صحیح باشد اما انتخاب جانشین او باید با دقت فراوان صورت پذیرد. گزینهای مثل پائولو مونتهرو فینفسه جالب است چراکه او بخشی از خانواده یوونتوس است اما کمتجربه بودن او و فقدان کاریزما به آسانی او را در گردابی که یوونتوس گرفتار آن شده غرق خواهد کرد.